၁၀၀။ ေတာဖြဲ႔ေတာင္ဖဲြ႔ အက်ဳိးမဲ့ပုဒ္ႏွင့္သာဆိုင္ေသာ စကားသည္ အခြန္းတစ္ေထာင္ရွိေစကာမူ မျမတ္၊ ၾကားနာရသျဖင့္ ရာဂစသည္ ျငိမ္းေအးေၾကာင္းျဖစ္၍ အက်ဳိး႐ွိေသာ တေၾကာင္း တစ္ပုဒ္ တဂါထာသည္သာ ပိုလြန္၍ ျမတ္၏။
100. Though a statement composed of a thousand words without sense, one word of sense is better, which one becomes pacified.
၁၀၁။ အက်ဳိးမဲ့ပုဒ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ဂါထာသည္တစ္ေထာင္ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ မျမတ္၊ ၾကားနာရသျဖင့္ ရာဂစသည္ ျငိမ္းေအးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ ဂါထာ တစ္ဂါထာသည္သာ ပိုလြန္၍ျမတ္၏။
101. Better than a thousand useless verses is one single verse that gives peace.
၁၀၂။ အက်ဳိးမဲ့ပုဒ္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ဂါထာတစ္ရာကို ႐ြတ္ဆိုေစကာမူ မျမတ္၊ ၾကားနာရသျဖင့္ ရာဂစသည္ ျငိမ္းေအးေၾကာင္းျဖစ္ေသာ တရားတစ္ပုဒ္ကို ႐ြတ္ဆိုျခင္းသည္သာ ပိုလြန္၍ျမတ္၏။
၁၀၃။ အၾကင္ စစ္သူရဲတစ္ေယာက္ စစ္ေျမျပင္၌ စစ္သည္ ဗိုလ္ပါတို႔ကို အႀကိမ္တစ္သန္း ေအာင္ႏုိင္ရာ၏၊ အၾကင္သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္သည္ကား ကိုယ္တြင္းကိေလသာကို တစ္ၾကိမ္ တစ္ခါမွ် ေအာင္ႏုိင္ရာ၏၊ ကိုယ္တြင္း ကိေလသာကို တစ္ၾကိမ္ေအာင္ႏုိင္ေသာ ထိုသူသည္သာ စစ္ေအာင္သူတို႔တြင္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏။
102. Better than one who recites a hundred verses of meaningless lines is one verse on hearing which one becomes calm.
103. If a man conquers in battle a thousand times a thousand men, but if one conquers(his passions) himself alone, he is the greatest of all conquerors.
၁၀၄-၁၀၅။ ကိုယ္တြင္းကိေလသာတို႔ကိုႏုိင္ျခင္းျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို ေအာင္ႏုိင္ျခင္းသည္ျမတ္၏၊ ေလာင္းတန္းကစားျခင္း စစ္တိုက္ျခင္းစသည္ျဖင့္ သူတစ္ပါးကို ေအာင္ႏုိင္ျခင္းသည္မျမတ္၊ မိမိကိုယ္ကို ဆံုးမျပီးေသာ၊ ကိုယ္ ႏႈတ္ ႏွလံုး သံုးပါးလံုးကို အျမဲေစာင့္စည္းေလ့႐ွိေသာ၊ ထိုသို႔ သေဘာ႐ွိေသာ၊ သတၱ၀ါ တို႔၏ေအာင္ျခင္းကို နတ္သည္လည္းေကာင္း၊ ဂႏၶဗၺနတ္သည္ လည္းေကာင္း၊ ျဗဟၼာႏွင့္ တကြေသာ မာရ္နတ္သည္လည္းေကာင္း ႐ႈံးေအာင္မျပဳႏုိင္ရာ။
104.105. Better, indeed, oneself conquered over others, and has won himself, who is constantly living in self-control. Neither a Deva, nor a Gandhabba, nor Mara together with Brahma, could turn the victory into defeat of a person who controls himself.
၁၀၆။ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး လတိုင္းလတိုင္း(တကၠတြန္းတို႔အား)ေငြတစ္ေထာင္အကုန္ခံ၍ ပူေဇာ္ရာ၏၊ ၀ိပႆနာ ပြားေသာစိတ္ရွိေသာ ရဟန္းတို႔အား တစ္ၾကိမ္တစ္ခဏမွ် ပူေဇာ္ရာ၏၊ ထိုပူေဇာ္ျခင္းႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ၀ိပႆနာ ပြားမ်ားေသာရဟန္းတို႔အား တစ္ခဏမွ် ပူေဇာ္ျခင္းသည္သာ ျမတ္၏၊ တကၠတြန္းတို႔အား အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး ပူေဇာ္ျခင္းသည္ မျမတ္။
106. If month by month, with a thousand devotional money offerings for a hundred years one should sacrifice; and another only for a moment paid reverence to a Noble One who is virtuous and practicing vipassana meditation, this moment would have greater value than a hundred years of offerings.
၁၀၇။ အၾကင္သူသည္ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး ေတာ၌မီးကို လုပ္ေကြၽးပူေဇာ္ရာ၏၊ အၾကင္သူသည္ကား ၀ိပႆ နာပြားမ်ားေသာစိတ္႐ွိေသာ ရဟန္းတို႔အား တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ် ပူေဇာ္ရာ၏၊ ထိုသူတို႔၏ ပူေဇာ္ျခင္း ႏွစ္မ်ဳိးတို႔တြင္ ထို၀ိ ပႆနာပြားမ်ားေသာ ရဟန္းတို႔အား တစ္ခဏမွ် ပူေဇာ္ျခင္းသည္သာျမတ္၏၊ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး ပူေဇာ္ျခင္းသည္ မျမတ္။
107. If a man for a hundred years should worship the sacred fire in the forest, and if another only for a moment paid reverence to a Noble One who is virtuous and practicing vipassana meditation, this moment would have greater value than a hundred years of making sacrifices.
၁၀၈။ ေလာက၌ေကာင္းမႈကို လုိလားငဲ့ကြက္ေသာသူသည္ ယဇ္ၾကီးပူေဇာ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း၊ ယဇ္ငယ္ပူေဇာ္ျခင္းကိုလည္းေကာင္း တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး ပူေဇာ္ရာ၏၊ ထိုပူေဇာ္ျခင္း အလံုးစံုသည္ ေျဖာင့္မတ္စြာက်င့္ေသာ အရိယာပုဂၢဳိလ္တို႔ကို ႐ွိခိုးျခင္းေစတနာ၏ ေလးဖို႔တစ္ဖို႔ကိုမွ် မမွီ၊ အရိယာ ပုဂၢဳိလ္တို႔၌ ႐ွိခိုးျခင္း ေစတနာသည္သာ ျမတ္၏။
108. Whatever sacrifice or offering in the world up for a year in order to gain merit, all of that does not reach a quarter as good as paying respect to Noble persons (Ariyas).
၁၀၉။ အျမဲ႐ွိခိုးေလ့႐ွိ၍ မိမိထက္ ဂုဏ္အသက္သိကၡာအားျဖင့္ ၾကီးေသာသူတို႔၌ အ႐ုိအေသ ျပဳေလ့႐ွိသူအား အသက္႐ွည္ျခင္း အဆင္းလွျခင္း ခ်မ္းသာျခင္း ခြန္အားၾကီးျခင္းဟူေသာ ဤ အက်ဳိးထူးတရား ေလးပါးတို႔သည္ တိုးပြားကုန္၏။
109. If a person has the habit of reverence and respects to the Aged who have virtue and faith in Dhamma, four benefits will gain to him: long life, beauty, happiness and strength.
၁၁၀။ သီလမ႐ွိ သမာဓိမ႐ွိဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ေနရျခင္းထက္ သီလ႐ွိ၍ သမထ၀ိပႆနာကို ႐ႈေနေသာသူ၏ တစ္ရက္မွ် အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။
110. Better than a hundred years lived in vice, without contemplation, is one single day of life lived in virtue and a meditation.
၁၁၁။ ပညာမ႐ွိ သမာဓိမ႐ွိဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ေနရျခင္းထက္ တရားပညာ႐ွိ၍ သမထ ၀ိပ ႆနာကို ႐ႈေသာပုဂၢဳိလ္၏ တစ္ရက္မွ်အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။
111. Better than a hundred years lived in ignorance, without contemplation, is one single day of life lived in wisdom and a deep contemplation.
၁၁၂။ ပ်င္းရိသည္ျဖစ္၍ ၀ီရိယမ႐ွိဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ေနရျခင္းထက္ ၀ီရိယကို ျမဲျမံစြာ အားထုတ္ေသာသူ၏ တစ္ရက္မွ် အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။
112. It is better to live one day making strenuous effort than to live a hundred years lazily and listlessly.
၁၁၃။ ခႏၶာငါးပါးတို႔၏ အျဖစ္အပ်က္ကို မ႐ႈမျမင္ဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ ေနရျခင္းထက္ ခႏၶာငါးပါးတို႔၏အျဖစ္အပ်က္ကို မျပတ္႐ႈျမင္ေသာပုဂၢဳိလ္၏ တစ္ရက္မွ် အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။
113. It is better to live one day seeing "the arising and dissolving (of mind and body)" than to live a hundred years not seeing the arising and dissolving.
၁၁၄။ ေသျခင္းကင္းေသာနိဗၺာန္ကိုမျမင္ဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ေနရျခင္းထက္ ေသျခင္း ကင္းေသာနိဗၺာန္ကို ျမင္ေသာပုဂၢဳိလ္၏ တစ္ရက္မွ် အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။
114. It is better to live one day seeing the immortal place, Nibbana, than to live a hundred years not seeing the immortal place.
၁၁၅။ ျမတ္ေသာေလာကုတၱရာတရားကိုမျမင္ဘဲ အႏွစ္တစ္ရာပတ္လံုး အသက္႐ွည္ေနရျခင္းထက္ျမတ္ေသာ ေလာကုတၱရာတရားကို ျမင္ေသာပုဂၢဳိလ္၏ တစ္ရက္မွ်အသက္႐ွည္ရျခင္းသည္ျမတ္၏။
115. It is better to live one day seeing the Noble Dhamma, the ultimate truth, than to live a hundred years not seeing the Noble Dhamma.
|
